Szlifowanie płaszczyzn
Szlifowanie płaszczyzn
Szlifowanie płaszczyzn to jedna z najważniejszych i rozpowszechnionych obróbek wykończeniowych. Znajduje zastosowanie przy nadawaniu powierzchni pożądanej gładkości oraz korygowaniu jej wymiarów i kształtu.
Proces szlifowania wykonuje się za pomocą maszyn nazywanych szlifierkami przy użyciu narzędzi ściernych nazywanych ściernicami. Szlifować płaszczyzny można także ręcznie przy użyciu elektronarzędzi lub narzędzi ręcznych, zaletą takich usług jest indywidualne podejście do każdej powierzchni.
W artykule skupimy się na przemysłowym powtarzalnym szlifowaniu powierzchni, które zapewnia większą wydajność i precyzję.
Definicja procesu szlifowania
Szlifowanie to obróbka ubytkowa, w której wykorzystuje się narzędzia ścierne, zaliczana jest do obróbki wykończeniowej, gdyż cechuje ją mała chropowatość powierzchni przedmiotu obrabianego i duża dokładność wymiarowo-kształtowa.
W procesie szlifowania usuwana jest niewielka ilość materiału, dlatego wymaga ona wysokiej precyzji.
Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje szlifowania: obróbkę czołową i obwodową.
Szlifowanie czołowe
W szlifowaniu czołowym obróbka przeprowadzana jest powierzchnią czołową ściernicy zwykle garnkowej lub walcowej. Charakteryzuje się wysoką wydajnością, ale uzyskuje się w niej mniejszą dokładność.
Szlifowanie obwodowe
Obwodowe szlifowanie polega na obróbce materiału powierzchnią obwodu obracającej się ściernicy tarczowej. Metoda ta wyróżnia się większą czasochłonnością, ale wyższą dokładnością.
Szlifowanie płaszczyzn zwykle przeprowadza się w kilku etapach, w każdym kolejnym dobierane są materiały ścierne o drobniejszej strukturze ziarna w zależności od ilości usuwanego materiału.
Obróbka szlifowania zgrubnego jest koniecznym procesem wykończeniowym po operacji cięcia, pozwala na usunięcie powstałych w wyniku tego procesu zarysowań i nierówności zwłaszcza na krawędziach. Metoda zgrubna pozwala również na usunięcie rdzy i zabrudzeń powstających w wyniku użytkowania elementu. Używamy ściernic o grubych ziarnach.
Celem szlifowania wykańczającego jest nadanie powierzchni odpowiednich właściwości, czyli niskiej chropowatości i wysokiego połysku. Stosujemy ściernice o coraz mniejszych ziarnach.
Szlifierki do płaszczyzn
Szlifowanie płaszczyzn wykonuje się na szlifierkach o różnych konstrukcjach.
Najbardziej rozpowszechnione są szlifierki obwodowe ze stołem prostokątnym, stół wykonuje ruch wzdłużny, a wrzeciennik zamontowaną ściernicą ruch poprzeczny i pionowy. Stosuje się również odmiany ze stołem krzyżowym i wrzeciennikiem na specjalnym stojaku.
Gdy konieczna jest praca ciągła, często stosuje się szlifierki obwodowe ze stołem obrotowym, ze względu na ich łatwą automatyzację. Stoły w szlifierkach często wyposażane są w uchwyty magnetyczne ułatwiające zakładanie i zdejmowanie detalu.
Szlifierki czołowe również wyposaża się w stoły prostokątne i obrotowe. Ciekawą ich odmianą są szlifierki dwustronne pracujące dwiema przeciwległymi ściernicami, szlifujące jednocześnie dwie płaszczyzny równolegle.
Ściernice
Narzędziami do szlifowania są ściernice. Najczęściej do ich produkcji stosowany jest korund, diament, węglik krzemu lub węglik boru w postaci drobnych ziarenek zlepionych odpowiednim lepiszczem. Rozmiar ziarna determinuje ilość materiału usuwaną z powierzchni. Dokładniejsze obróbki dające bardziej gładką powierzchnię wymagają skorzystania ze ściernic o mniejszej wielkości ziarna.
Mamy wiele kształtów ściernic. Najbardziej rozpowszechnione są ściernice tarczowe o rozmaitej średnicy i szerokości używane w obwodowej metodzie szlifowania. W metodzie szlifowania czołowego stosowane są ściernice walcowe i ściernice garnkowe.
Współczesny przemysł stosuje szlifowanie płaszczyzn powszechnie, odgrywa ono dużą rolę w wielu liniach produkcyjnych, jest niezbędne przy produkcji wielu wyrobów metalowych oraz w pracach wykończeniowych dotyczących konstrukcji i detali.
W zasobach naszego systemu znajduje się wiele firm oferujących tą obróbkę. Zapraszamy do kontaktu z naszym biurem.
